We gaan reizen

Bon tardi,

Weer eens even tijd voor een update van ons. Het gaat hier allemaal z'n gangetje. We hebben het druk met werk en leuke sociale dingen in onze vrije tijd. En de eerste 2 reisjes zijn geboekt.
Begin volgend jaar gaan we naar Miami en daarna gaan we roadtrippen in Florida. Wat er op het programma staat? In ieder geval de Everglades en de Florida Keys, maar we gaan zien wat we verder allemaal nog gaan halen. We gaan in ieder geval een auto huren en lekker rondrijden.

En we gaan ook nog een dagje op en neer naar Curacao. We zijn nu alweer 5 maanden hier en we zijn nog niet van het eiland af geweest, dus we vinden dat het hoog tijd wordt!
We zijn erg benieuwd naar Curacao. Het is natuurlijk veel drukker dan Bonaire, dus we gaan het meemaken.

Mijn ouders zijn nu ook op het eiland, dus we gaan met hen lekker de toerist uithangen. Best leuk om weer met andere ogen naar je eigen eiland te kijken. Alleen erg jammer dat ik nog steeds ziek ben. Gelukkig gaat het al een stuk beter dan afgelopen vrijdag. Toen werd ik uitgedroogd opgenomen op de eerste hulp van het ziekenhuis. Gaat hier best snel wanneer je een darminfectie hebt en niks binnen kan houden. Ach, ik heb nu wel de tijd gehad om vanuit mijn bed goed rond te kijken en Sjoerd te adviseren wat er allemaal verbeterd moet worden ;) Na dik 5 uur aan het infuus gelegen te hebben mocht ik gelukkig weer naar huis. Nu is het weer aansterken en op krachten komen.

Het was ook erg jammer dat we het ritje met de Bontuk en de BBQ die we weer gewonnen hadden met de popquiz hebben moeten missen, maar ja, we gaan 'm volgende week woensdag maar weer proberen binnen te slepen :)

Met de pushi gaat alles prima. Figi houdt zich lekker rustig en slaapt veel. Ze geniet van haar oude dag. Harry heeft energie voor 10 en speelt bijna de hele dag. Gelukkig groeit ie toch nog een beetje, ondanks dat de dierenarts dacht dat hij niet meer zou groeien.

Ayooooo!

Uitzicht bij Captain Don's

Lekker lunchen bij LeMaSe

Washington Slagbaai National Park

Lagadishi bij Wayaka

Ezel in de voortuin van de overburen

Lunchen bij LeMaSe

Onze knappe kat!

En daar zagen we ineens een familie van 9(!) roggen zwemmen in de lagune van het Plaza Resort

Oude vuurtoren in Washinton Slagbaai

Onze kleine komediant

Na twee werkweken

Bon nochi,

Er is veel veranderd sinds de laatste update. Ik heb namelijk een baan! Ik werk sinds 2 weken als office manager en marketing medewerker bij een IT bedrijf. Het is wel even wennen, want ik werk nu 40 uur per week. De baan is op zich leuk, maar van het salaris word ik wel heel verdrietig, Ook de secundaire arbeidsvoorwaarden kunnen niet helemaal tippen aan die bij de Provincie. Of beter gezegd het ontbreken van de secundaire arbeidsvoorwaarden ;) Waar het op neerkomt: 1/3 minder salaris voor 8 uur per week meer werken, 15 vakantiedagen per jaar en totaal geen pensioenopbouw. Maar ja, het is niet anders, dus we doen het er maar mee! Ach en als je baan hier niet bevalt, zeg je 'm gewoon op, want je hebt toch geen recht op ww, hahaha. Ja, het is weliswaar Nederland, maar de voorwaarden zijn niet helemaal hetzelfde...

Vandaag heb ik ook nog moeten werken. Ik moest namelijk een douanetraining volgen voor mijn werk. Het niveau van de cursisten liep nogal uiteen. Een aantal zaten op niveau basisschool, maar gelukkig zaten er ook een paar bij die de lesstof wel snapten. Ik was alleen de enige niet Antilliaan, dus de les werd gegeven in het Nederlands. Er werd in ieder geval een dappere poging gedaan, alleen viel iedereen na een paar minuten terug in het Papiamentu. Heel vermoeiend, maar ik was best trots dat ik zeker de helft en daardoor de grote lijnen wel kon volgen. :)

Morgen gaan we lekker zonnen en nog een beetje opruimen en poetsen, want maandag komt onze eerste logee! Het is jammer dat we nu allebei moeten werken, maar 's avonds en in het weekend kunnen we nog veel leuke dingen doen en zien.
Mocht er nog iemand langs willen komen, de KLM heeft nu de Werelddealweken. De vluchten naar Bonaire zijn een stuk goedkoper dan normaal...

Vanavond gaan we lekker uit eten. We twijfelen nog tussen een altijd druk restaurant aan Kaya Grandi of een nieuw lokaal Krioya restaurant. Krioya is het eten van de Caribbean wat we zo verschrikkelijk vonden in Cuba, maar het schijnt dat ze het hier wel lekker klaar kunnen maken. We zijn benieuwd!

Met de pushi gaat het ook goed. Figi en Harry verdragen elkaar elke dag beter, dus da's erg fijn! We hebben Harry 2 weken geleden ook laten castreren en dat is ook allemaal prima verlopen. De dierenarts zei wel dat Harry erg klein is. Hij verwacht dat Harry niet veel meer groeit, dus we hebben een dwergkat :)

Ayoooooo i bon weekend!

PS Steve: we've heard you had some complaints about the blog being in Dutch. Why don't you come on over to Bonaire so we can show you everything we're talking about? ;)

Baby iguana in onze tuin

Wijn arrangement en kaasplankje, de prijs van de popquiz

Gezelligheid tijdens de popquiz in Little Havana

Rijden met de Bontuk en bbq-en op de boulevard, de eerste prijs van de popquiz

Als je het niet kan vinden, maken we het wel zelf. Onze mooie nieuwe tuintafel! :)

Bbq-en op de boulevard is een topidee! 

Nee, dit is geen ansichtkaart, maar het uitzicht wat ik in mijn lunchpauze meestal heb

Figi!!

Uitzicht tijdens de lunch

De prosecco smaakte erg goed!

Ons mooie stoere mannetje

Nieuwe update

Bon dia,

Zo daar zijn we weer. Het was alweer even geleden, dus ik zal eens een update schrijven. De tijd vliegt hier voorbij. Het is niet voor niks: time flies when you are having fun. En dat hebben we!
We beseften ons deze week dat we hier alweer 2,5 maand wonen. Aan de ene kant weten we nog zo goed dat we gingen en aan de andere kant voelt het hier al zo ontzettend als thuis, dat Nederland en Den Bosch heel ver weg voelen. Niet alleen qua afstand, maar ook qua tijd. Bonaire is echt ons eiland geworden. Blijkbaar zijn er 2 groepen mensen; of het eiland doet helemaal niks met je, of je voelt je er direct thuis. Wij passen zonder twijfel in de laatste categorie.

Je vraagt je misschien af wat hier dan maakt dat het zo fijn leven is. Dat zal ik proberen te omschrijven, maar het is vooral een gevoel. We wagen een poging...
- Je hebt hier nooit files. En dan bedoelen we ook echt nooit. En nee, als er 10 auto's voor je staan bij een T-splitsing en je moet 2 minuten wachten, dan is dat geen file! ;)
- Je hebt hier geen stoplichten. Echt niet een op het hele eiland!
- Op het hele eiland zijn maar 3 rotondes te vinden
- Het is eigenlijk altijd lekker weer.
- De mensen zijn eigenlijk altijd vriendelijk en oprecht geïnteresseerd. Heel af en toe zit er wel eens een tussen die onvriendelijk is, maar het is meer uitzondering dan regel.
- De natuur is hier heel erg mooi en divers. Je hebt de mooiste turkooiskleurige zee, woestijn, bergen, etc
- Er zitten hier ontzettend veel goede restaurants
- De sfeer is ontzettend goed. Mensen zijn relaxed.
- En tot slot: mensen klagen hier bijna niet. De klagers vallen over het algemeen in categorie 1, vinden het eiland niks en verdwijnen dus ook weer.

Is er dan helemaal niks negatief op het eiland? Natuurlijk wel. Alles is een stuk duurder dan in Nederland. Spullen zijn lastiger te krijgen en de lonen liggen een stuk lager en de arbeidsvoorwaarden zijn een stuk minder. Je kan hier bijna niet shoppen (wat goed uitkomt, want je hebt er geen geld voor ;)) en de leefomstandigheden van  een aantal locals is echt erbarmelijk slecht. Het wordt tijd dat ze daar in Den Haag eens aandacht voor krijgen en er iets aan gaan doen.
Dit alles weegt alleen echt niet op tegen de grote voordelen, dus voor ons is het echt een paradijs!

Inmiddels zijn we ook druk bezig een sociaal leven op te bouwen hier en dat begint aardig te lukken. We hebben leuke mensen leren kennen via de Papiamentu les en daar spreken we regelmatig mee af. Gezellig pop quizzen in de kroeg, naar een optreden, bbq-en, als het maar gezellig is. Ook hebben we leuke buren, dus daar kunnen we ook lekker een bakkie doen of wijntje drinken.

Het enige dat nog niet helemaal naar wens is, is de banenzoektocht. Ik heb diverse sollicitaties verstuurd en ook al diverse gesprekken gevoerd, maar er is helaas nog niks concreets uitgekomen. We houden moed en op een dag zit er vast wel een leuke baan voor mij tussen.

Met de pushi (katten) gaat het ook goed. Ze worden waarschijnlijk echt nooit vriendjes, ze schelen denk ik teveel in leeftijd en in karakter. Harry is een altijd vrolijke, enthousiaste, aanhankelijke kitten en Figi is een ietwat chagrijnige oude muts die het liefste met rust gelaten wil worden. En dat botst natuurlijk af en toe. Gelukkig valt het mee qua ruzie, dus de situatie is prima zo.

En tot slot de papiamentu les. Het is leuk, maar ook best lastig. De grammatica valt wel mee omdat de werkwoorden niet vervoegd worden, maar wat lastig is, is dat zo ongeveer elk woord een dubbele betekenis heeft. Je moet dus goed op je woorden passen, want je kan hele rare dingen zeggen.
Ook is het zelfstandig naamwoord dat afgeleid is van een werkwoord vaak hetzelfde. Bijvoorbeeld het woord 'suich' wat inschakelen betekent, maar ook schakelaar. Of 'sali' wat weggaan betekent, maar ook uitgang. Maar het komt allemaal goed. Een gesprek in Papiamentu is al redelijk te volgen, we moeten alleen nu hard gaan werken aan het opbouwen van de bokabulario (woordenschat) zodat we veel meer palabra (woorden) kennen.
En als we het niet verstaan roepen we gewoon heel hard 'Papia mas poko poko, por fabor'. En als we er helemaal niet uitkomen, mix je gewoon Nederlands en Spaans met de dingen die je wel weet in het Papiamentu en dan komt het helemaal goed (en is het waarschijnlijk nog een heel eind goed in het Papiamentu ook).

Dit was het wel weer zo'n beetje.
Te aworo, ayo!!

Trupial bij de lunch

Flamingo's bij Lac Cai

Een hele kleine gekko op de poort

Lekker chillen bij Jibe City

Uitzicht over Lac Bay vanaf Jibe

Harry wil meehelpen huiswerk maken

Figi: 'ik doe net of Harry er niet is...'

De hoofdstraat van Kralendijk, Kaya Grandi, met mooie Caribische architectuur

Delfts blauw is hier gewoon in de supermarkt te koop

Als je 2 tuktuk's neerzet op de boulevard en je gaat bbq-en, dan vindt niemand dat raar

Ja hoor, ik pas prima in een strohoed!

Onze mooie Oosterse kat

Onze lieve Europese huismuts

De aankomst van de KLM vlucht is altijd weer een belevenis

Mooi uitzicht bij Kontiki Beach Club, met op de achtergrond Lac Bay

En dit is de reden dat het een belevenis is... De vliegtuigen komen hier heel laag over om te landen op Flamingo Airport

Onze eigen spullen

Bon dia!

Het is alweer een week geleden dat onze spullen zijn aangekomen. We merken alleen dat we veel aan ons hoofd hadden toen we de spullen in gingen pakken. Er zitten dingen bij die we hier echt nooit zullen gebruiken. Die gaan dus straks gewoon weer mee terug in de container. Of we houden hier een porch sale. Die heb je ook regelmatig. Toevallig afgelopen weekend nog een doos vol Donald Ducks en 5 boeken gekocht voor $ 10.

Het is wel jammer dat we van tevoren niet wisten wat hier echt schaars is op het eiland, want dan hadden we dat mee kunnen nemen. Ach ja, als je alles van tevoren weet is het ook weer zo saai he! En is het dus af en toe zoeken naar spullen. En als het op is, kan het zomaar weken duren voordat de volgende containerlading er is, en heb je dus gewoon pech. Hier kom je er dus maar weer opnieuw achter hoe luxe het is in Nederland, waar alles gewoon eigenlijk meteen verkrijgbaar is.

Maar onze eigen spullen... Toch wel erg fijn! Extra setjes kleren, de bbq(!), het zwembad, de tuinstoelen, onze eigen tv en dvd speler. Helaas hebben we de tv nog niet goed aan de praat weten te krijgen, ook al staat in de specificaties dat ie het hier zou moeten doen.  Alles doet het behalve de goede ontvangst van zenders en geluid. Iemand nog tips? We kunnen in ieder geval wel dvd's kijken en das ook wel lekker.

Het zwembad is wel al keurig opgezet en wordt regelmatig gebruikt. Het is heerlijk om met dit warme weer een verfrissende duik te kunnen nemen. Alhoewel verfrissend... Het water schommelt zo rond de 30 graden. Maar als er wat wind staat en de zon is weg, kan het af en toe nog frisjes zijn. 

Sjoerd houdt keurig het chloorgehalte en de pH waarde in de gaten en dankzij de skimmer en de filter is het zwembad nog redelijk schoon te houden.

De scooter kunnen we helaas nog niet gebruiken. Zolang je geen verblijfsvergunning hebt kan je je niet inschrijven op het eiland. En alleen ingezetenen kunnen een scooter verzekeren. We zijn nog in afwachting van de juiste papieren uit Nederland. Sowieso is het krom dat je een verblijfsvergunning nodig hebt. Het is gewoon Nederland. De hele procedure schijnt in strijd met de regels te zijn, maar ja, want doe je eraan? Wat ook erg krom is, is dat je als toerist gewoon rond kan rijden op een scooter. Je hebt er alleen je rijbewijs B of brommerrijbewijs voor nodig. Op het moment dat je ingezetene wordt, verandert diezelfde scooter voor de wet ineens in een motor en heb je dus een motorrijbewijs nodig. Dat moeten we dus ook nog even gaan halen. En tot die tijd kunnen we de scooter dus nog niet gebruiken... Het positieve aan het verhaal is dat het motorrijbewijs dat we hier halen, ook geldt in Nederland. En het schijnt hier iets eenvoudiger te zijn om je rijbewijs te halen! 

Afgelopen vrijdag had ik mijn eerste sollicitatiegesprek. Het was een leuk gesprek met iemand die Sjoerd al had leren kennen tijdens zijn eerste trip naar het eiland, maar helaas hebben we gezamenlijk moeten concluderen dat de functie veel te licht was. Jammer! Ik heb nog wel wat andere sollicitaties de deur uit gedaan, dus wie weet...

En vanavond hebben we onze eerste les di Papiamentu. Spannend we zijn heel benieuwd! Voortaan zitten we dus op maandagavond op 'school'. We krijgen les in een groep van maximaal 8 personen, dus er is genoeg aandacht om de taal intensief te leren.

Dat was het wel weer zo'n beetje. De katten doen het erg goed. Alleen was Harry een beetje dom dit weekend. Hij eet alles wat los en vast zit, en zo ook een vergiftigde kakkerlak. Gelukkig zagen we het gebeuren en zijn we meteen naar de dierenarts gereden. Daar heeft ie antigif gehad en een narcosemiddel waarvan hij ging overgeven. Door de narcose werd ie heel suf en slap. Het was echt een vaatdoekje. Gelukkig trok het zaterdagavond weer een beetje weg en zondag was hij weer helemaal de oude! We vrezen alleen dat ie er niks van geleerd heeft, want hij eet en drinkt echt alles op wat ie kan vinden. Ja hij pakt zelfs trekdrop, drinkt uit je glas sinas, de koffie is niet veilig, Katjang Pedis pakt ie. Raar mannetje hoor! We moeten dus zorgen dat we alle eten goed opruimen.

Ayo!

De spullen worden gebracht. En wat wordt er als eerste uitgepakt? Juist, een fiets!

Toch ff bij ons in de straat kijken of ie 't nog doet...

Ons heerlijke zwembad!

Lekker de 2 B's: BBQ en bier

Regen Caribbean Style; even een stortbui en dan is 't weer droog

Onze huismuts

Slap vaatdoekje genaamd Harry

De zonsondergangen op ons mooie eiland zijn elke keer weer adembenemend

Het leven op Bonaire

Bon tardi!

Ik zag dat de vorige update alweer even geleden was, dus tijd voor een nieuwe.
We zijn nu alweer bijna een maand hier. Een goede tijd om te kunnen ervaren hoe het leven hier is. We kunnen nog steeds niet anders dan vertellen dat het heel erg goed bevalt.
En wat er dan zo goed bevalt? Dat zijn een aantal dingen:
- uiteraard het weer, elke dag zon en warm en tot nu toe 1 dag met 2 keer een stortbui, voor de rest is het alleen maar droog geweest
- de natuur, afwisselend en erg mooi!
- de mensen, heel vriendelijk
- het eten, er zitten hier nog bijna meer restaurants dan in Den Bosch en een aantal ervan zijn echt heel erg goed
- de onvoorspelbaarheid, je moet hier regelmatig op de weg uitwijken voor een kudde kabritu's (geiten), lagadishi's (hagedissen) of een paar buriku's (ezels), never a dull moment hier

Het verkeer is hier ook even wennen. Allereerst valt het op dat er geen andere verkeersregels zijn (of gebruikt worden) dan dat degene die op de hoofdweg/doorgaande weg zit altijd voorrang heeft. Verkeer van rechts heeft hier geen voorrang. Verder gebruikt niemand z'n autogordel, zijn helmen op scooters en motors niet verplicht en wordt er nooit gecontroleerd op bellen in de auto of je alcohollevel als je achter het stuur zit. Is even wennen voor ons. In een aantal gevallen pas je je heel snel aan, maar in het geval van rijden onder invloed, lukt dat ons echt niet. Ook al wordt het niet gecontroleerd, het voelt niet goed.

Op dit moment word ik aangevallen door onze peuterpoes Harry, hij vindt het maar niks dat ik zit te typen en hij wil aandacht. Hij is zo leuk en lief! En hij brengt echt veel leven in huis. We zijn natuurlijk een oude kat gewend en het is weer even omschakelen naar zo'n kleintje. Hij is ontzettend speels en moet nog flink opgevoed worden. Maar we zijn ook blij dat ie zo ontzettend snel z'n plekkie heeft gevonden bij ons. Hij loopt rond alsof alles van hem is. En als ie te ver doordraaft, krijgt ie af en toe een flinke tik van Figi en wordt ie weer even met beide (in zijn geval alle 4) de pootjes op de grond gezet.
We zijn afgelopen week wel 2 keer naar de dierenarts geweest met de poezebeesten. Eerst wilde Figi niet meer eten en drinken en gaf ze alleen nog maar over. Bij de dierenarts bleek dat ze een keelontsteking had en na een paar injecties en een voorraad antibiotica te hebben meegekregen konden we weer naar huis. Gelukkig knapte ze na een dag of 2 alweer een beetje op. Daarna begon Harry ziek te worden. Weer naar de dierenarts dus. Hij bleek oormijt te hebben en verkouden te zijn. Ook hij kreeg medicijnen ter plekke en een voorraad antibiotica voor thuis. Nu hebben we dus 2 katten die aan de antibiotica zitten. Ze hebben ook allebei verschillende pillen dus het is elke dag even uitvogelen welke pil aan welke kat te geven. Gelukkig zien we bij beiden inmiddels goed resultaat!

Vanavond hebben we een afspraak bij een Antilliaanse dame om Papiamentu les te gaan volgen. Zij geeft les in groepen van minimaal 4 en maximaal 8 personen. Lekker overzichtelijk. Ondanks dat Nederlands de officiële taal op Bonaire is, spreekt een groot deel van de bevolking Papiamentu. En wij vinden dat als we hier wonen, we ons ook moeten aanpassen aan de gebruiken hier. En daarnaast is het ook gewoon leuk om weer eens een nieuwe taal op te pikken.

Zo, dit is het weer voor nu. Ayo!

Karel's Bar. Let ook op de pelikaan tussen de 2 stoelen

Harry vindt het helemaal geweldig om heel zacht in je hoofd te bijten

Goto meer

Ja tuurlijk weet ik dat ik niet op de lamp mag zitten, maar ik ben Mr.  Ondeugd

Goto meer

Onze peuter

Kaktussen bij Lagoen Hill

Karel's Bar

Ondergaande zon bij Spice Beach Club

Zolang Harry rustig blijft liggen en niet te dichtbij komt, vindt Figi alles best