Het leven op Bonaire

Bon tardi!

Ik zag dat de vorige update alweer even geleden was, dus tijd voor een nieuwe.
We zijn nu alweer bijna een maand hier. Een goede tijd om te kunnen ervaren hoe het leven hier is. We kunnen nog steeds niet anders dan vertellen dat het heel erg goed bevalt.
En wat er dan zo goed bevalt? Dat zijn een aantal dingen:
- uiteraard het weer, elke dag zon en warm en tot nu toe 1 dag met 2 keer een stortbui, voor de rest is het alleen maar droog geweest
- de natuur, afwisselend en erg mooi!
- de mensen, heel vriendelijk
- het eten, er zitten hier nog bijna meer restaurants dan in Den Bosch en een aantal ervan zijn echt heel erg goed
- de onvoorspelbaarheid, je moet hier regelmatig op de weg uitwijken voor een kudde kabritu's (geiten), lagadishi's (hagedissen) of een paar buriku's (ezels), never a dull moment hier

Het verkeer is hier ook even wennen. Allereerst valt het op dat er geen andere verkeersregels zijn (of gebruikt worden) dan dat degene die op de hoofdweg/doorgaande weg zit altijd voorrang heeft. Verkeer van rechts heeft hier geen voorrang. Verder gebruikt niemand z'n autogordel, zijn helmen op scooters en motors niet verplicht en wordt er nooit gecontroleerd op bellen in de auto of je alcohollevel als je achter het stuur zit. Is even wennen voor ons. In een aantal gevallen pas je je heel snel aan, maar in het geval van rijden onder invloed, lukt dat ons echt niet. Ook al wordt het niet gecontroleerd, het voelt niet goed.

Op dit moment word ik aangevallen door onze peuterpoes Harry, hij vindt het maar niks dat ik zit te typen en hij wil aandacht. Hij is zo leuk en lief! En hij brengt echt veel leven in huis. We zijn natuurlijk een oude kat gewend en het is weer even omschakelen naar zo'n kleintje. Hij is ontzettend speels en moet nog flink opgevoed worden. Maar we zijn ook blij dat ie zo ontzettend snel z'n plekkie heeft gevonden bij ons. Hij loopt rond alsof alles van hem is. En als ie te ver doordraaft, krijgt ie af en toe een flinke tik van Figi en wordt ie weer even met beide (in zijn geval alle 4) de pootjes op de grond gezet.
We zijn afgelopen week wel 2 keer naar de dierenarts geweest met de poezebeesten. Eerst wilde Figi niet meer eten en drinken en gaf ze alleen nog maar over. Bij de dierenarts bleek dat ze een keelontsteking had en na een paar injecties en een voorraad antibiotica te hebben meegekregen konden we weer naar huis. Gelukkig knapte ze na een dag of 2 alweer een beetje op. Daarna begon Harry ziek te worden. Weer naar de dierenarts dus. Hij bleek oormijt te hebben en verkouden te zijn. Ook hij kreeg medicijnen ter plekke en een voorraad antibiotica voor thuis. Nu hebben we dus 2 katten die aan de antibiotica zitten. Ze hebben ook allebei verschillende pillen dus het is elke dag even uitvogelen welke pil aan welke kat te geven. Gelukkig zien we bij beiden inmiddels goed resultaat!

Vanavond hebben we een afspraak bij een Antilliaanse dame om Papiamentu les te gaan volgen. Zij geeft les in groepen van minimaal 4 en maximaal 8 personen. Lekker overzichtelijk. Ondanks dat Nederlands de officiële taal op Bonaire is, spreekt een groot deel van de bevolking Papiamentu. En wij vinden dat als we hier wonen, we ons ook moeten aanpassen aan de gebruiken hier. En daarnaast is het ook gewoon leuk om weer eens een nieuwe taal op te pikken.

Zo, dit is het weer voor nu. Ayo!

Karel's Bar. Let ook op de pelikaan tussen de 2 stoelen

Harry vindt het helemaal geweldig om heel zacht in je hoofd te bijten

Goto meer

Ja tuurlijk weet ik dat ik niet op de lamp mag zitten, maar ik ben Mr.  Ondeugd

Goto meer

Onze peuter

Kaktussen bij Lagoen Hill

Karel's Bar

Ondergaande zon bij Spice Beach Club

Zolang Harry rustig blijft liggen en niet te dichtbij komt, vindt Figi alles best

Een nieuw gezinslid en een indruk van het eiland

We wonen alweer bijna 2 weken hier en ik kan niet anders zeggen dan dat het supergoed bevalt! Het weer is heerlijk, de mensen vriendelijk, de natuur mooi en vooral de relaxedheid is erg opvallend.
We beginnen onze weg goed te vinden op het eiland, we krijgen vooral goed door wat je het beste bij welke winkel kan halen en welke plekken leuk zijn om naartoe te gaan.
Afgelopen zaterdag was natuurlijk de wedstrijd van Oranje en we zijn wezen kijken in Little Havana. Een leuke kroeg in de stad.  Getooid met de shirtjes van familie Peters, de haarband van Lot en de broche van Tamara waren we er helemaal klaar voor. Helaas mocht dat niet baten... Ondanks de drama wedstrijd was het wel gezellig.

Na de wedstrijd zijn we doorgereden naar het dierenasiel om te gaan kijken voor een extra katje. Dat was nog best lastig want er zaten er zoveel en de meeste katjes waren erg schattig. Na lang twijfelen hebben we Harrison gekozen. Een wit met zwart mannetje. Hij is een beetje langharig, heeft siamezenbloed en is ontzettend lief!

Zondag hebben we een hele relaxte dag gehad. Voetbal gekeken en daarna zijn we naar Sorobon gegaan. Wat een mooie plek!! Echt helemaal geweldig. Daar gaan we zeker wel vaker naartoe en als je de foto ziet, dan snap je meteen waarom...

Om een indruk te krijgen van het eiland hebben we hier nog een paar mooie plaatjes

Bachelor beach, vlakbij ons huis

Zonsondergang vlakbij Bachelor Beach

Slavenhuisjes

Zonsondergang bij Karel's Bar

Huishagedis

Huishagedis nummer 2, of 3 of...

Gisteren zijn we Harrison op wezen halen. Hij was goedgekeurd door de dierenarts, dus we mochten hem komen halen. Gelukkig was ie nog net zo enthousiast als afgelopen zaterdag. Hij wilde heel graag mee.
Figi is iets minder gecharmeerd van hem, maar dat komt nog wel. Het is echt een schatje. Hij wil het liefste de hele dag spelen en bij je zitten. Hij is heel erg aanhankelijk en zo mogelijk een nog grotere schrokop dan Figi.

Alweer een paar dagen op dushi Boneiru

Zo, dat gaat snel... We wonen alweer 4 dagen hier. En wat we er tot nu toe van gezien hebben, bevalt echt heel goed! Oftewel hopi bon.
Het weer is wel even wennen, je moet je tempo echt wel aanpassen, maar ja da's ook niet gek en de zon maakt heel veel goed! Alles is hier heel relaxed. De mensen zijn heel erg vriendelijk en ze hebben een flink aantal erg goede restaurants. Het enige dat een beetje tegenvalt zijn de enorm hoge prijzen in bijvoorbeeld de supermarkt. Echt niet normaal! Voor een beker yoghurt betaal je ongeveer $ 4. Een blok kaas is niet te betalen en ook fruit is erg duur. Het is dus een beetje uitkienen wat je koopt. Ach, daar worden we creatief van zullen we maar denken!

De afgelopen dagen hebben we nog redelijk rustig aan gedaan. De jetlag was flink aanwezig. Zo rond een uur of 8 ging het licht echt uit, maar we hebben in ieder geval geprobeerd om wakker te blijven tot ten minste 10 uur. Da's helaas niet altijd gelukt. Nog een paar daagjes doorbijten en dan zitten we helemaal in het ritme.
Vrijdag en zaterdag zijn we wat rond gaan rijden en hebben we wat inkopen gedaan voor het huis. En tijdens een van de ritjes moesten we ineens uitwijken voor een overstekende flamingo. Het was nog een jonkie en had een lamme vleugel. Toch weer eens wat anders om die zo over de weg te zien struinen.
Vrijdagavond zijn we sushi gaan eten bij Osaka. In een woord: heerlijk!! Echt de meest verse rauwe vis die we ooit op hebben. Echt heel erg goed.

Gisteren zijn we naar Washington Slagbaai National Park geweest. Echt heel erg mooi. Het plan was om daar te gaan snorkelen, maar het was erg druk, dus dat doen we een andere keer. We zijn uiteindelijk wezen snorkelen bij Pink Beach. Een van de mooiste stranden van Bonaire. Het was in het begin even onwennig en erg moeilijk om met de flippers aan in het water te komen. Op aanraden van Vera hebben we het zijwaarts gedaan. Dat hadden we wel onthouden, maar je balans houden als je eenmaal in het water staat, viel nog niet mee. Toen we even gewend waren, was het echt heel mooi!! Je ziet de mooiste fel gekleurde vissen onder je door zwemmen. Ik was net aan het genieten van al het moois toen ik ineens op 2 a 3 meter afstand iets groots zag. Het zal toch niet? Waaaaaaaa!!! Een pijlstaartrog. Ik kon alleen maar denken aan Steve Irwin die door zo'n beest is gedood, dus ik wist niet hoe snel ik het water uit moest komen. Even genoeg gesnorkeld! Later nog even gegoogeld en wat bleek? Die beesten kunnen levensgevaarlijk zijn, maar ze vallen zelden of nooit mensen aan. Ok... weten we dat ook weer voor de volgende keer!

Ayo en tot het volgende avontuur ;)

We zijn er eindelijk!!

Ja ja, lang naar uitgekeken, maar eindelijk is het dan zover! We zijn in ons eigen huis op Bonaire. En wat voor een huis... Het lijkt op een Mexicaanse haciënda. Mooi wit van binnen met donkere meubels en donkere deuren en kozijnen. Helemaal niet slecht. Heeft Sjoerd mooi gefixt!

Gisteren zijn we vertrokken en na uitgezwaaid te zijn door ons afscheidscomite (echt geweldig dat jullie erbij konden zijn) zijn we in het vliegtuig gestapt. Met Figi door de douane was ook nog een hele tour, want ze moest uit haar mandje, dan moest ik met haar door de douane terwijl haar mandje door de scanner kon. Dat zagen we niet zo zitten, dus we hebben Figi even in een aparte ruimte uit het mandje gehaald, toen het mandje door de scanner en toen Figi weer terug erin. Betere oplossing want ik was bang dat ze van angst weg zou rennen.
Bij het inchecken kregen we te horen dat we op andere plekken werden neergezet, want er zat nog een kat aan boord en anders zouden ze te dicht bij elkaar zitten. Onze plekken werden op de allerlaatste rij, maar wel fijn maar 2 stoelen naast elkaar en aan het raam ipv in het middenstuk. Prima dus.

De vlucht op zich ging prima. Figi was echt de held van de week. Geen miauwtje of niks. We hebben d'r een klein beetje eten en drinken gegeven en ze heeft veel geslapen. De andere kat aan boord heeft zich blijkbaar minder goed gedragen... We waren wel een hele belevenis met kat. De stewardessen en piloten vonden het ook erg leuk en kwamen regelmatig vragen of alles goed ging.

Op Aruba moesten we even uit het vliegtuig en daar moest Figi d'r mandje weer door de scanner. Nu vond ze alles prima, dus in een handdoek gewikkeld ben ik samen met 'r door de scanner gegaan. Echt onze held!!
De vlucht van Aruba naar Bonaire duurde nog 20 minuten en die waren heel lang. De reden? Op de stoelen voor ons zat een moeder met kind van 1 die 20 minuten lang heeft lopen dreinen en krijsen. En voor het eerst begon Figi gestrest te miauwen. Maar ja, wie zou daar niet gestrest van raken? ;)

Bagage ophalen ging ook heel vlot en er stond al iemand klaar om ons op te halen en naar de auto te brengen. Allemaal goed geregeld dus! Daarna doorgereden naar ons huis en de spullen neergezet. Snel de kattenbak geïnstalleerd voor Figi en even nog snel langs de Albert Heijn gereden voor wat boodschappen. Ja mensen, jullie horen het goed, de Appie! Heel fijn, we kunnen gewoon veel producten krijgen die we in Nederland ook altijd hadden. Alleen helaas voor mij... Geen Cherry Coke. Moet ik toch gaan afkicken...

Nu zijn we alweer uren wakker. Helaas beetje last van een jet lag. Maar ik vind een jet lag toch een stuk minder vervelend als je dan ligt te luisteren naar een tropische vogels concert. Of je ziet dat buiten het zonnetje al heerlijk schijnt. De temperatuur is hier ff wennen, maar wel goed te doen doordat er een heerlijk verkoelend briesje is.

Voor de mensen die nog niet lekker genoeg gemaakt zijn zal ik een paar foto's erop zetten. Oh ja en als jullie denken dat de tuin nog wat verzorging nodig heeft... as we speak is de tuinman bezig om alles bij te werken... Hoe luxe!!