Zo, dat gaat snel... We wonen alweer 4 dagen hier. En wat we er tot nu toe van gezien hebben, bevalt echt heel goed! Oftewel hopi bon.
Het weer is wel even wennen, je moet je tempo echt wel aanpassen, maar ja da's ook niet gek en de zon maakt heel veel goed! Alles is hier heel relaxed. De mensen zijn heel erg vriendelijk en ze hebben een flink aantal erg goede restaurants. Het enige dat een beetje tegenvalt zijn de enorm hoge prijzen in bijvoorbeeld de supermarkt. Echt niet normaal! Voor een beker yoghurt betaal je ongeveer $ 4. Een blok kaas is niet te betalen en ook fruit is erg duur. Het is dus een beetje uitkienen wat je koopt. Ach, daar worden we creatief van zullen we maar denken!
De afgelopen dagen hebben we nog redelijk rustig aan gedaan. De jetlag was flink aanwezig. Zo rond een uur of 8 ging het licht echt uit, maar we hebben in ieder geval geprobeerd om wakker te blijven tot ten minste 10 uur. Da's helaas niet altijd gelukt. Nog een paar daagjes doorbijten en dan zitten we helemaal in het ritme.
Vrijdag en zaterdag zijn we wat rond gaan rijden en hebben we wat inkopen gedaan voor het huis. En tijdens een van de ritjes moesten we ineens uitwijken voor een overstekende flamingo. Het was nog een jonkie en had een lamme vleugel. Toch weer eens wat anders om die zo over de weg te zien struinen.
Vrijdagavond zijn we sushi gaan eten bij Osaka. In een woord: heerlijk!! Echt de meest verse rauwe vis die we ooit op hebben. Echt heel erg goed.
Gisteren zijn we naar Washington Slagbaai National Park geweest. Echt heel erg mooi. Het plan was om daar te gaan snorkelen, maar het was erg druk, dus dat doen we een andere keer. We zijn uiteindelijk wezen snorkelen bij Pink Beach. Een van de mooiste stranden van Bonaire. Het was in het begin even onwennig en erg moeilijk om met de flippers aan in het water te komen. Op aanraden van Vera hebben we het zijwaarts gedaan. Dat hadden we wel onthouden, maar je balans houden als je eenmaal in het water staat, viel nog niet mee. Toen we even gewend waren, was het echt heel mooi!! Je ziet de mooiste fel gekleurde vissen onder je door zwemmen. Ik was net aan het genieten van al het moois toen ik ineens op 2 a 3 meter afstand iets groots zag. Het zal toch niet? Waaaaaaaa!!! Een pijlstaartrog. Ik kon alleen maar denken aan Steve Irwin die door zo'n beest is gedood, dus ik wist niet hoe snel ik het water uit moest komen. Even genoeg gesnorkeld! Later nog even gegoogeld en wat bleek? Die beesten kunnen levensgevaarlijk zijn, maar ze vallen zelden of nooit mensen aan. Ok... weten we dat ook weer voor de volgende keer!
Ayo en tot het volgende avontuur ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten