Pagina's

vrijdag 1 juni 2012

We zijn er eindelijk!!

Ja ja, lang naar uitgekeken, maar eindelijk is het dan zover! We zijn in ons eigen huis op Bonaire. En wat voor een huis... Het lijkt op een Mexicaanse haciënda. Mooi wit van binnen met donkere meubels en donkere deuren en kozijnen. Helemaal niet slecht. Heeft Sjoerd mooi gefixt!

Gisteren zijn we vertrokken en na uitgezwaaid te zijn door ons afscheidscomite (echt geweldig dat jullie erbij konden zijn) zijn we in het vliegtuig gestapt. Met Figi door de douane was ook nog een hele tour, want ze moest uit haar mandje, dan moest ik met haar door de douane terwijl haar mandje door de scanner kon. Dat zagen we niet zo zitten, dus we hebben Figi even in een aparte ruimte uit het mandje gehaald, toen het mandje door de scanner en toen Figi weer terug erin. Betere oplossing want ik was bang dat ze van angst weg zou rennen.
Bij het inchecken kregen we te horen dat we op andere plekken werden neergezet, want er zat nog een kat aan boord en anders zouden ze te dicht bij elkaar zitten. Onze plekken werden op de allerlaatste rij, maar wel fijn maar 2 stoelen naast elkaar en aan het raam ipv in het middenstuk. Prima dus.

De vlucht op zich ging prima. Figi was echt de held van de week. Geen miauwtje of niks. We hebben d'r een klein beetje eten en drinken gegeven en ze heeft veel geslapen. De andere kat aan boord heeft zich blijkbaar minder goed gedragen... We waren wel een hele belevenis met kat. De stewardessen en piloten vonden het ook erg leuk en kwamen regelmatig vragen of alles goed ging.

Op Aruba moesten we even uit het vliegtuig en daar moest Figi d'r mandje weer door de scanner. Nu vond ze alles prima, dus in een handdoek gewikkeld ben ik samen met 'r door de scanner gegaan. Echt onze held!!
De vlucht van Aruba naar Bonaire duurde nog 20 minuten en die waren heel lang. De reden? Op de stoelen voor ons zat een moeder met kind van 1 die 20 minuten lang heeft lopen dreinen en krijsen. En voor het eerst begon Figi gestrest te miauwen. Maar ja, wie zou daar niet gestrest van raken? ;)

Bagage ophalen ging ook heel vlot en er stond al iemand klaar om ons op te halen en naar de auto te brengen. Allemaal goed geregeld dus! Daarna doorgereden naar ons huis en de spullen neergezet. Snel de kattenbak geïnstalleerd voor Figi en even nog snel langs de Albert Heijn gereden voor wat boodschappen. Ja mensen, jullie horen het goed, de Appie! Heel fijn, we kunnen gewoon veel producten krijgen die we in Nederland ook altijd hadden. Alleen helaas voor mij... Geen Cherry Coke. Moet ik toch gaan afkicken...

Nu zijn we alweer uren wakker. Helaas beetje last van een jet lag. Maar ik vind een jet lag toch een stuk minder vervelend als je dan ligt te luisteren naar een tropische vogels concert. Of je ziet dat buiten het zonnetje al heerlijk schijnt. De temperatuur is hier ff wennen, maar wel goed te doen doordat er een heerlijk verkoelend briesje is.

Voor de mensen die nog niet lekker genoeg gemaakt zijn zal ik een paar foto's erop zetten. Oh ja en als jullie denken dat de tuin nog wat verzorging nodig heeft... as we speak is de tuinman bezig om alles bij te werken... Hoe luxe!!


1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi Ingeborg, fijn te horen dat alles goed is gegaan. Het is inderdaad toch een avontuur om met een huisdier te reizen, vooral zo'n lange reis. De foto's maken mij echt jaloers. Volgens mij zul je daar geen last van heimwee krijgen.Geniet ervan, groetjes Lina